Bescherming van OpenAI-Gebruikers tegen Auteursrechtclaims

OpenAI’s ‘Copyright Shield’ belooft juridische bescherming aan gebruikers van bepaalde AI-producten tegen auteursrechtsclaims. Deze stap onderstreept het belang van de balans tussen innovatie en auteursrechtelijke bescherming in de AI-industrie. Of dit in de Nederlandse context kan worden waargemaakt is nog de vraag. De Nederlandse Auteurswet biedt een wettelijk kader voor dergelijke kwesties, wat essentieel is in de context van AI-generatieve tools en hun trainingsdata.

OpenAI, bekend van innovaties zoals ChatGPT en DALL-E, kondigde tijdens DevDay aan dat ze haar gebruikers zullen beschermen tegen juridische aansprakelijkheid met betrekking tot auteursrechtclaims. Deze nieuwe dienst, genaamd ‘Copyright Shield’, houdt in dat OpenAI actief zal interveniëren en de kosten zal dragen voor juridische claims gerelateerd aan auteursrechtschendingen.

OpenAI specificeerde niet precies welke producten onder deze bescherming vallen, maar vermeldde dat het geldt voor “algemeen beschikbare functies van ChatGPT Enterprise en ons ontwikkelaarsplatform”. ChatGPT Enterprise biedt momenteel toegang tot DALL-E 3.

Deze aankondiging lijkt te impliceren dat de bescherming niet van toepassing is op alle producten van OpenAI. ChatGPT Enterprise vertegenwoordigt het zakelijke segment van de Grote Taalmodel (LLM) chatbot van OpenAI. Het lijkt erop dat gebruikers van de gratis versie van ChatGPT en de Plus-tier geen bescherming genieten.

OpenAI benadrukt hun toewijding aan gebruikersbescherming door ingebouwde auteursrechtbeveiligingen in hun systemen, zoals uiteengezet in een recente blogpost. Hiermee volgt OpenAI het voorbeeld van bedrijven als Shutterstock, Adobe en Google, die ook juridische bescherming bieden aan gebruikers van hun generatieve AI-tools.

Deze bedrijven streven ernaar de zorgen van klanten over AI-hulpmiddelen te verminderen, te midden van onzekerheid in deze opkomende industrie.

De kern van de discussie betreft de wijze waarop generatieve AI-tools zijn ontwikkeld. AI-beeldgenerators, bijvoorbeeld, zijn getraind met honderden miljoenen afbeeldingen, waarvan vele publiek domein zijn, maar veel meer dat niet zijn.

DALL-E, de AI-beeldgenerator van OpenAI, blijft een mysterie qua trainingsdata. Eerder beweerde OpenAI dat DALL-E getraind is met “publiekelijk beschikbare” gegevens.

De open-source trainingsdataset LAION, te vinden op de website ‘Have I Been Trained‘, illustreert dit. Het is waarschijnlijk dat als een fotograaf zijn werk ooit online heeft gepubliceerd, het opgenomen is in deze dataset en dus waarschijnlijk gebruikt is om diverse AI-beeldgenerators te trainen.

De AI-bedrijven benadrukken echter dat ze geloven dat dit type training valt onder de doctrine van ‘fair use’, aangezien ze auteursrechtelijk beschermd materiaal op een “transformatieve” manier gebruiken.

In een recente openbare consultatie door het Amerikaanse Copyright Office, illustreert OpenAI dit proces: “Wanneer een model wordt blootgesteld aan een breed scala aan afbeeldingen gelabeld met het woord ‘beker’, leert het wat visuele elementen het concept ‘beker-heid’ vormen, net zoals een menselijk kind dat doet. Dit gebeurt niet door een interne database van trainingsbeelden samen te stellen, maar door het abstraheren van de feitelijke metadata die correleert met het idee van ‘beker’. Hierdoor kan het concepten combineren en een nieuw, geheel origineel beeld van een ‘koffiebeker’ of zelfs ‘een koffiebeker die tevens een portaal naar een andere dimensie is’ produceren.”

Een vraag aan ChatGPT zelf : Als iemand mij aanklaagt voor het schenden van copyright of auteursrechten vrijwaart Chtagpt mij dan voor de gevolgen in een gerechtelijke procedure? zegt ChatGPT: Nee, ChatGPT of een vergelijkbare AI-assistent zal je over het algemeen niet vrijwaren voor de gevolgen van een gerechtelijke procedure als je wordt aangeklaagd voor het schenden van copyright of auteursrechten. AI-assistenten zoals ChatGPT bieden informatie en suggesties op basis van de input die ze ontvangen, maar ze kunnen geen juridisch advies geven en hebben geen juridische verantwoordelijkheid.

OpenAI’s recente aankondiging over het beschermen van haar gebruikers tegen auteursrechtsclaims is een belangrijke ontwikkeling in de wereld van AI en intellectuele eigendom. Hun ‘Copyright Shield’-initiatief is een baanbrekende stap in het ondersteunen van gebruikers tegen mogelijke juridische uitdagingen. Met de focus op de algemeen beschikbare functies van ChatGPT Enterprise en hun ontwikkelaarsplatform, inclusief DALL-E 3, toont OpenAI haar toewijding aan gebruikersbescherming. Dit initiatief is cruciaal gezien de complexiteit en onzekerheid rond de auteursrechtelijke status van AI-gegenereerde content.

De discussie over de training van AI-tools zoals DALL-E, die mogelijk gebruikmaakt van grote datasets met auteursrechtelijk beschermd materiaal, roept belangrijke vragen op over ‘fair use’ en transformatief gebruik. OpenAI’s benadering weerspiegelt een groeiend bewustzijn binnen de AI-industrie over de noodzaak om auteursrechtelijke bescherming en eerlijk gebruik in evenwicht te brengen. De Nederlandse Auteurswet biedt een raamwerk dat dergelijke kwesties adresseert, wat van cruciaal belang is bij het navigeren door de complexe wereld van AI en auteursrecht.

Wilt u meer weten over auteursrecht en inbreuken, stel een vraag aan advocaten.nl of bel met 0900-advocaten.

Auteursrecht en AI-creaties: Wie is de Maker?

Dit artikel bespreekt de complexiteit van auteursrecht in het tijdperk van AI, met focus op wie als ‘maker’ wordt beschouwd bij AI-gegenereerde werken. Het benadrukt de juridische uitdagingen en recente rechtszaken die licht werpen op de steeds veranderende aard van creativiteit en auteurschap.

Wanneer we creaties van AI-tools zoals ChatGPT of Midjourney beschouwen, rijst de vraag wie de auteursrechten bezit. Deze vraag is complexer dan op het eerste gezicht lijkt, gezien AI niet aansluit bij de traditionele veronderstellingen van het auteursrecht, vastgesteld sinds de vroege 18e eeuw. Ondanks deze mismatch, kan het recht flexibel genoeg zijn om deze nieuwe ontwikkelingen te accommoderen.

De Kern van Auteursrecht

Het auteursrecht, zoals omschreven in artikel 1 van de Auteurswet, biedt de maker of diens rechthebbenden het exclusieve recht om het werk te publiceren en te vermenigvuldigen, binnen de wettelijke grenzen. Dit recht erkent de creatieve inspanningen van de maker.

Een centrale vraag is wat als een ‘werk’ wordt beschouwd. Het Europese Hof van Justitie vereist dat een werk een ‘eigen intellectuele creatie’ is. Dit houdt in dat er een persoonlijke, creatieve inspanning moet zijn, hoe minimaal ook. Een recente rechtszaak uit 2017 (bron: IE-forum) illustreert dit door te bepalen dat een eenvoudige, natuurgetrouwe foto van een autodashboard geen auteursrechtelijke bescherming geniet.

Creativiteit in het Tijdperk van AI

Met de opkomst van AI in creatieve processen, zoals het schrijven van artikelen of het ontwerpen van afbeeldingen, wordt de oorsprong van creativiteit onduidelijk. De rol van de mens in dit proces, vaak aangeduid als ‘prompt engineer’, is cruciaal, aangezien de input van de mens de richting van de AI bepaalt.

Echter, een recente zaak rondom de kunstenaar Kris Kashtanova en hun gebruik van Midjourney toont aan dat het auteursrecht complexer wordt wanneer AI betrokken is. Het US Copyright Office wees Kashtanova’s claim af, onderbouwend dat Midjourney-gebruikers niet de ‘auteurs’ zijn van de gegenereerde afbeeldingen, omdat de tool op onvoorspelbare wijze beelden genereert.

De Maker en Auteursrecht

De wet stelt dat de maker van een werk in principe de houder van het auteursrecht is. Dit kan complex worden in situaties zoals bij freelancers of bij gezamenlijke projecten. In het geval van AI-geassisteerde creaties, zoals die van Kashtanova, rijst de vraag wie de mede-auteur is – het bedrijf achter de AI-tool, of de tool zelf?

De Apenselfie Case

Een relevant voorbeeld in deze discussie is de ‘Monkey Selfie’-zaak van fotograaf David Slater. In 2017 oordeelde een hof van beroep dat dieren geen auteursrecht kunnen bezitten. Deze zaak benadrukt de complexiteit van het vaststellen van auteurschap wanneer niet-menselijke entiteiten betrokken zijn.

AI en Juridische Uitdagingen

Het gebruik van AI in creatieve processen roept vragen op over de juridische status van AI-gegenereerde werken. Zoals bij het Europees Octrooibureau, dat in 2021 een octrooiaanvraag van een AI, DABUS, afwees omdat een ‘uitvinder’ volgens hen een mens moet zijn.

De Rol van Brondata in AI

Het debat strekt zich ook uit naar de brondata gebruikt voor het trainen van AI. OpenAI’s recente besluit om robots.txt te respecteren in hun training van AI-modellen is een voorbeeld van de complexiteit rondom het gebruik van beschermd materiaal voor AI-training.

Conclusie en Toekomstperspectief

De juridische wereld blijft zich aanpassen aan de uitdagingen die AI met zich meebrengt op het gebied van auteursrecht. Terwijl rechtszaken voortduren en de technologie zich snel ontwikkelt, blijven vragen over auteurschap en creativiteit in het AI-tijdperk onbeantwoord.

Wilt u meer weten over dit onderwerp, stel een vraag aan advocaten.nl of bel met 0900-advocaten.

Auteursrecht en AI-Creaties: Een Juridisch Perspectief in Nederland

Dit artikel belicht het perspectief van het Nederlandse auteursrecht op AI-creaties, waarbij de focus ligt op de bescherming van creatieve inspanningen, de rol van de mens in AI-processen, en de complexiteit rondom auteurschap en gebruik van brondata. Recente rechtszaken werpen licht op de steeds veranderende aard van creativiteit en auteurschap.

De evolutie van kunstmatige intelligentie (AI) roept belangrijke vragen op over het auteursrecht, vooral in het licht van recente wereldwijde juridische ontwikkelingen. Deze vragen zijn vooral relevant in Nederland, waar de Auteurswet de basis vormt voor auteursrechtelijke bescherming.

De evolutie van kunstmatige intelligentie (AI) roept belangrijke vragen op over het auteursrecht, vooral in het licht van recente wereldwijde juridische ontwikkelingen. Deze vragen zijn vooral relevant in Nederland, waar de Auteurswet de basis vormt voor auteursrechtelijke bescherming.

De Kern van Auteursrecht volgens de Nederlandse Wet

Volgens artikel 1 van de Nederlandse Auteurswet heeft de maker of diens rechthebbenden het exclusieve recht om het werk te publiceren en te vermenigvuldigen, binnen de vastgestelde wettelijke grenzen.
“Het auteursrecht is het uitsluitend recht van den maker van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst, of van diens rechtverkrijgenden, om dit openbaar te maken en te verveelvoudigen, behoudens de beperkingen, bij de wet gesteld.”Deze wet erkent en beschermt de creatieve inspanningen van de maker. Het Europese Hof van Justitie stelt dat voor auteursrechtelijke bescherming een werk een ‘eigen intellectuele creatie’ moet zijn, wat impliceert dat er sprake moet zijn van een persoonlijke, creatieve inspanning.

Creativiteit in het Tijdperk van AI

De opkomst van AI heeft de bron van creativiteit vervaagd, vooral als het gaat om AI-gestuurde processen zoals het schrijven van teksten of het genereren van afbeeldingen. De rol van de mens als ‘prompt engineer’ is hierbij essentieel, maar het auteurschap blijft een punt van discussie, zoals geïllustreerd door de afwijzing van het US Copyright Office van de claim van kunstenaar Kris Kashtanova.
De Maker en Auteursrecht

De Nederlandse wet stelt dat de maker van een werk in principe de houder van het auteursrecht is. Echter, de situatie wordt complexer bij AI-geassisteerde creaties. De vraag wie de mede-auteur is – het bedrijf achter de AI-tool of de tool zelf – blijft onbeantwoord.

De Apenselfie Case en AI

De ‘Monkey Selfie’-zaak, waarin werd geoordeeld dat dieren geen auteursrecht kunnen bezitten, werpt licht op de complexiteit van auteurschap bij niet-menselijke entiteiten. Deze zaak benadrukt de uitdagingen in het vaststellen van auteurschap in het AI-tijdperk.

AI en Juridische Uitdagingen

AI in creatieve processen brengt unieke juridische uitdagingen met zich mee, zoals blijkt uit de afwijzing door het Europees Octrooibureau van een octrooiaanvraag door een AI. De definitie van een ‘uitvinder’ als mens speelt hier een cruciale rol.

De Rol van Brondata in AI

Het gebruik van beschermd materiaal voor AI-training is een ander punt van debat. Het respecteren van robots.txt door AI-modellen zoals die van OpenAI, wijst op de complexiteit rondom het gebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal in AI-processen.
Conclusie

De juridische wereld, inclusief Nederland, blijft worstelen met de uitdagingen die AI met zich meebrengt in het domein van auteursrecht. Terwijl de technologie evolueert en rechtszaken voortduren, blijven vragen over auteurschap en creativiteit in het AI-tijdperk prominent aanwezig.

Voor meer informatie over auteursrecht en AI, stel een vraag aan advocaten.nl of bel met 0900-advocaten..

AI in de Rechtzaal: Kan Amerikaanse Auteursrechtszaak het Nederlandse Auteursrecht Beïnvloeden?

Een Amerikaanse rechter heeft de meeste claims afgewezen in een rechtszaak tegen AI-beeldgeneratoren, aangespannen door kunstenaars die auteursrechtenschending beweren. De zaak, die draait om het gebruik van auteursrechtelijk beschermde afbeeldingen door Stability AI’s Stable Diffusion, roept vragen op over de auteursrechtelijke status van AI-gegenereerde werken. De uitkomst heeft potentieel invloed op het Nederlandse auteursrecht, gezien de verschillen en overeenkomsten tussen de Amerikaanse en Nederlandse auteursrechtssystemen.

Een federale rechter in de Verenigde Staten van Amerika heeft de meeste claims afgewezen in een eerder dit jaar aangespannen rechtszaak door kunstenaars die kunstmatige intelligentie (AI) beeldgeneratoren beschuldigen van schending van auteursrechten, waardoor het voor de eisers in deze baanbrekende zaak moeilijker wordt om vooruit te komen.

In januari dienden de kunstenaars Sarah Andersen, Kelly McKernan en Karla Ortiz een voorgenomen collectieve rechtszaak in Californië in tegen Stability AI, Midjourney en DeviantArt. De eisers beweren dat Stability AI’s AI-tool voor beeldgeneratie, Stable Diffusion, is gecreëerd met behulp van “miljarden auteursrechtelijk beschermde afbeeldingen zonder toestemming” om de software te trainen, en hebben claims ingediend voor auteursrechtschending, schending van publiciteitsrechten, oneerlijke concurrentie en contractbreuk tegen de bedrijven. Midjourney en DeviantArt maken beide gebruik van de tekst-naar-beeld software van Stable Diffusion.

Echter, de rechter van het Amerikaanse Districtsrechtbank William Orrick oordeelde maandag (30 oktober) dat de claims van de eisers “gebrekkig zijn op tal van punten”, en dat alleen een directe inbreukclaim kan doorgaan met betrekking tot de rol van Stability AI in het “scrapen, kopiëren en gebruiken van trainingsafbeeldingen om Stable Diffusion te trainen”. De verdedigers hadden in eerdere stukken betoogd dat het proces van het trainen van de software met de afbeeldingen van de kunstenaars beschermd was door fair use.

Volgens de rechtszaak werden de afbeeldingen opgeslagen en geïntegreerd als gecomprimeerde kopieën in Stable Diffusion, en de creaties van de software zijn afgeleide werken gebaseerd op die afbeeldingen. Stable Diffusion is “slechts een complex hulpmiddel voor collages”, beweert de aanklacht, en compenseerde de kunstenaars niet die verantwoordelijk zijn voor de oorspronkelijke afbeeldingen die in de training werden gebruikt. Stability AI ontkent dat de afbeeldingen zijn geïntegreerd in Stable Diffusion, en stelt dat het trainingsmodel deze alleen gebruikt om parameters voor de output van de software te ontwikkelen.

Andere aanklachten faalden toen de kunstenaars niet konden bewijzen dat de door Stable Diffusion gegenereerde afbeeldingen “substantieel gelijkwaardig” waren aan hun originele werken. De zaak werd verder gecompliceerd door het feit dat McKernan en Ortiz hun werken niet hadden geregistreerd bij het Amerikaanse auteursrechtenbureau. (Andersen heeft haar werken auteursrechtelijk beschermd en geregistreerd.) Claims tegen DeviantArt en Midjourney werden ingetrokken nadat Orrick vaststelde dat de eisers niet konden bewijzen dat de online kunstgemeenschap en het AI-programma voor beeldgeneratie respectievelijk een rol speelden in het scrapen van afbeeldingen en AI-training.

Ortiz en McKernan kregen beide toestemming om hun klacht te wijzigen, en beide gaven aan dat ze dit van plan zijn te doen.

“De mogelijkheid krijgen om enkele klachten te wijzigen is een spannende kans om nieuwe feiten en mogelijk eisers toe te voegen. We gaan door met onze primaire claim,” schreef McKernan op X.

Vertegenwoordigers van de kunstenaars, Stability AI, DeviantArt en Midjourney reageerden niet onmiddellijk op verzoeken om commentaar van The Art Newspaper.

Stability AI wordt ook in zowel de VS als het VK aangeklaagd door Getty Images voor het vermeend gebruik van miljoenen foto’s uit de Getty-bibliotheek om Stable Diffusion te trainen. (In de VS heeft Getty bijna $2 biljoen aan schade geclaimd.) In september handhaafde een rechter van het Amerikaanse districtsrechtbank het beleid van het auteursrechtenbureau dat door AI gegenereerde kunst niet kan worden auteursrechtelijk beschermd, waarbij werd verwezen naar het gebrek aan een “

De Betekenis van de Amerikaanse AI-Auteursrechtszaak voor het Nederlandse Auteursrecht

Overeenkomsten en Verschillen in Auteursrechtssystemen

Het Nederlandse auteursrecht, geregeld in de Auteurswet, vertoont enkele overeenkomsten met het Amerikaanse systeem, zoals de bescherming van originele werken van auteurschap. Echter, er zijn ook belangrijke verschillen. Zo kent Nederland bijvoorbeeld geen verplichte registratie voor auteursrechtelijke bescherming, in tegenstelling tot de VS. Bovendien is het concept van ‘fair use’, zoals dat in de VS bestaat, in Nederland minder ruim en wordt het meer gedefinieerd door specifieke uitzonderingen.
Implicaties van de Amerikaanse Zaak voor Nederland

Deze Amerikaanse rechtszaak kan een precedent scheppen dat ook invloed kan hebben op hoe Nederlandse rechtbanken naar vergelijkbare zaken kijken, vooral in het licht van de toenemende globalisering en de internationale aard van internet en digitale kunst.

  • Interpretatie van Auteursrecht in het Tijdperk van AI: De zaak werpt licht op hoe traditionele auteursrechtwetten kunnen worden geïnterpreteerd in het tijdperk van AI. Nederlandse kunstenaars en AI-ontwikkelaars kunnen hieruit lessen trekken over hoe hun werken en creaties mogelijk worden beoordeeld onder het auteursrecht.
  • AI en ‘Originele Werken’: In Nederland moet een werk origineel zijn om auteursrechtelijke bescherming te genieten. De vraag of AI-gegenereerde werken als ‘origineel’ kunnen worden beschouwd, is ook relevant voor het Nederlandse auteursrecht. De Amerikaanse zaak kan een discussie op gang brengen over de rol van AI in het creatieve proces en de implicaties daarvan voor de definitie van originaliteit.
  • Internationale Samenwerking en Wetgeving: Deze zaak kan leiden tot meer internationale samenwerking en mogelijk zelfs tot aanpassingen in internationale auteursrechtverdragen, wat ook gevolgen zou hebben voor Nederland.
  • Bescherming van Kunstenaars en Ontwikkelaars: De uitkomst kan Nederlandse kunstenaars en ontwikkelaars helpen hun rechten beter te begrijpen en te beschermen in een snel veranderende digitale wereld.

Conclusie

Deze Amerikaanse rechtszaak over AI en auteursrecht kan een belangrijke invloed hebben op het Nederlandse auteursrecht, vooral in termen van hoe AI-gegenereerde werken worden behandeld en beschermd. Het biedt een kans voor Nederland om zijn eigen wetten en interpretaties aan te passen aan de moderne technologische realiteit, terwijl het ook de bescherming van de rechten van kunstenaars en ontwikkelaars waarborgt.

Wilt u meer weten over auteursrechten, stel een vraag aan advocaten.nl of bel met 0900-advocaten.

Regering overweegt verbod op het gebruik van AI-software door ambtenaren

De Nederlandse regering overweegt een verbod op het gebruik van AI-software door ambtenaren vanwege privacy- en auteursrechtenrisico’s. Het voorstel heeft betrekking op niet-gecontracteerde AI-programma’s en is gebaseerd op juridisch advies. Tegelijkertijd zoekt de overheid naar manieren om AI op een veilige manier te gebruiken en overweegt ze training voor ambtenaren en uitgebreidere richtlijnen voor AI-gebruik.

Staatssecretaris Alexandra van Huffelen (Digitale Zaken) heeft plannen aangekondigd om ambtenaren binnen de overheid tijdelijk te verbieden om gebruik te maken van AI-software, zoals Juridische ChatBot, vanwege de huidige risico’s op het gebied van privacy en auteursrechten.

Het voorgenomen verbod heeft betrekking op AI-programma’s die in staat zijn om teksten, afbeeldingen, audio of video’s te genereren, zoals chatbots zoals ChatGPT en Bard, of afbeeldingsgeneratoren zoals Dall-E.

De Autoriteit Persoonsgegevens (AP), concludeert dat “niet-gecontracteerde generatieve AI-toepassingen over het algemeen niet voldoen aan de Nederlandse wetgeving op het gebied van privacy en auteursrecht.”

AI-toepassingen waarbij de overheid wel een contract aangaat met een leverancier zouden niet onder dit brede verbod vallen.

Staatssecretaris Alexandra van Huffelen wijst erop dat het “onduidelijk” is of aanbieders zoals ChatGPT voldoende aandacht besteden aan de rechten van auteurs. De taalmodellen achter programma’s zoals ChatGPT en Bard zijn getraind met grote hoeveelheden teksten, waaronder krantenarchieven en auteursrechtelijk beschermde boeken. Dit geldt ook voor generatieve-AI.

“Transparantie ontbreekt vaak,” zegt de Staatssecretaris over veel aanbieders. Daarnaast ontbreekt er nog een duidelijke juridische uitspraak over het gebruik van openbare internetbronnen voor dit doel.

Privacy

Privacy is ook een zorgpunt: “Een generatieve AI-toepassing kan zeer gevoelige informatie afleiden uit de interactie met de gebruiker.” Tot slot wijst de staatssecretaris op een fundamenteel gevaar dat samenhangt met het gebruik van AI: de antwoorden van een programma zoals ChatGPT “kunnen worden gebruikt om beslissingen over een persoon te nemen.”

De nota zal binnenkort worden besproken in de ministerraad. Als deze wordt goedgekeurd, zal het verbod gelden voor overheidsdiensten en hun leveranciers.

Veilig en verantwoord Tegelijkertijd ziet Van Hees ook mogelijkheden voor het nuttige gebruik van generatieve AI binnen de overheid, maar dan wel op een veilige manier. Dit moet worden bereikt via verschillende experimenten. Deze pilotprojecten moeten halverwege volgend jaar zijn afgerond, waarna er richtlijnen zullen worden opgesteld voor het verantwoorde gebruik van AI door overheidsorganisaties. Daarnaast komt er een opleidingsprogramma voor ambtenaren en een uitgebreidere visie op AI. Deskundigen waarschuwen al geruime tijd dat organisaties vaak te lichtvaardig denken over het gebruik van programma’s zoals ChatGPT. Professionals voeren bijvoorbeeld vertrouwelijke stukken in om deze te laten samenvatten of vertalen, zonder dat altijd duidelijk is wat het techbedrijf precies doet met die informatie. Bij diensten zoals ChatGPT is er ook een extra zorgpunt, aangezien ambtenaren verplicht zijn om in te loggen met hun e-mailadres, waardoor eenvoudig kan worden achterhaald wie vragen stelt aan de systemen.

‘Nederland kan achterop raken’
Sander Klous, hoogleraar datatechnologie aan de Universiteit van Amsterdam, erkent de genoemde risico’s in de nota, maar een algeheel verbod gaat hem te ver: “Er zijn zoveel nuances in AI-toepassingen dat het beter is om het gebruik te beperken op basis van reële risico’s in plaats van alles direct te verbieden.” Een breed verbod zou Nederland ook in een achterstandspositie kunnen plaatsen ten opzichte van landen die ruimer gebruikmaken van generatieve AI, waarschuwt de hoogleraar. Een woordvoerder van het ministerie van Binnenlandse Zaken, waar Juridische Zaken onder valt, laat weten dat het ministerie de ontwikkelingen op het gebied van generatieve AI nauwlettend volgt, maar wil geen commentaar geven op het conceptvoorstel en kan ook niet aangeven wanneer dit eventueel in de ministerraad zal worden besproken.

Wilt u meer weten over dit onderwerp, stel een vraag aan advocaten.nl of bel met 0900-advocaten.

€ 750.000 Boete Voor Tiktok Wegens Privacy-Schending Kinderen

Kinderen worden als extra kwetsbare groep gezien in de wetgeving. Zij zijn zich minder bewust van de gevolgen van hun handelen. Juist ook bij de verwerking van hun persoonsgegevens door sociale media. Daarom krijgen kinderen extra bescherming van de privacywet

Enkele miljoenen Nederlanders, de meesten kinderen, gebruiken TikTok. Ze maken korte filmpjes over zichzelf en delen die op het platform van TikTok

De privacywetgeving legt internetplatforms beperkingen op bij het verzamelen en gebruiken van gegevens van de gebruikers. Ze moeten de gebruikers duidelijk en volledig informeren over het gebruik van hun gegevens.

Gebruikers van platforms als TikTok zijn vaak zeer jong (50 procent van de TikTok-gebruikers zijn jonger dan 17), en de wijze van informeren dient te zijn afgestemd op de aard van de gebruikers. Sinds enige informeert het platform gebruikers in de Nederlandse taal, maar voorheen gebeurde dat alleen in de Engelse taal. Omdat er twijfel kan bestaan of kinderen Engels begrijpen was de vraag aan de orde of TikTok daarmee de privacy regels heeft overtreden.

De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) startte daarom in 2020 een onderzoek naar de Chinese app, omdat er twijfel was of jonge kinderen begrepen hoe de app hun persoonsgegevens verzamelde, verwerkte en verder gebruikte. Het ging in dit geval dus niet om het verzamelen en gebruiken zelf, maar om de uitleg die daarbij dient te worden verstrekt.

De AP heeft vastgesteld dat in dit specifieke geval voor deze doelgroep een uitleg in de Engels taal onvoldoende is om e voldoen aan de informatieplicht.
“Kinderen worden als extra kwetsbare groep gezien in de wetgeving. Zij zijn zich minder bewust van de gevolgen van hun handelen. Juist ook bij de verwerking van hun persoonsgegevens door sociale media. Daarom krijgen kinderen extra bescherming van de privacywet”: aldus de AP in een bericht van 22 juli 2021.

De AP heeft op grond daarvan een boete van € 750.000,- opgelegd aan TikTok, waartegen beroep is aangetekend. Overigens wordt het onderzoek door de AP van Nederland overgedragen aan Ierland, omdat na de start van het onderzoek het hoofdkantoor in Ierland is gevestigd. Volgens de regels is dan de Ierse privacy autoriteit bevoegd geworden een oordeel te geven.

Ook de Nederlandse Consumentenbond is bezig met een zaak tegen TikTok. Dit betreft dan schending van de privacywetgeving door  onrechtmatig gebruik van gegevens van kinderen, door die te gebruiken om gerichte te adverteren. Dit is in strijd met de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) die bepaalt dat kinderen daartegen beschermd dienen te worden. Volgens de Consumentenbond heeft TikTok die wet overtreden, en daarmee veel geld verdiend.

Meer informatie over datalekken en privacyschendingen, mail aan info@advocaten.nl of stel een vraag

Schadevergoeding Claimen Na Een Datalek

Door toenemende transactie via internet worden steeds meer consumenten en bedrijven uitgenodigd om hun persoonlijke gegevens via het internet te verstrekken aan steeds meer bedrijven. Het is onvermijdelijk dat criminelen die gegevens stelen en misbruiken voor eigen gewin. Het stelen van die gegevens wordt tegengegaan door voldoende beveiliging. In de volksmond wordt een ‘inbreuk in verband met persoonsgegevens’ een datalek genoemd. De AVG maakt een schadeclaim mogelijk.

Zowel de Wet Bescherming Persoonsgegevens als de recent ingevoerde Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) bepalen dat een persoon wiens gegevens openbaar worden gemaakt een schadeclaim kunnen indien bij het internet bedrijf die verantwoordelijk is voor de bescherming van die gegevens of de gebruiker van die gegevens.

Het betreft hier echter een branche die in korte tijd een snelle groei doormaakt, en niet alle bedrijven maken de juiste beslissingen om diefstal van gegevens te voorkomen. Bovendien worden computerhackers steeds slimmer, zodat internetbedrijven voortdurende beveiligingsmaatregelen moeten aanpassen en verbeteren, en alert moeten zijn op nieuwe hackmethoden en kwetsbare software.

De AVG legt aan de organisaties die gebruik maken van persoonsgegevens van klanten de plicht op om zorgvuldig met persoonsgegevens om te gaan en deze te beveiligen.
De AVG zegt hierover : “ Teneinde de veiligheid te waarborgen en te voorkomen dat de verwerking inbreuk maakt op deze verordening, dient de verwerkingsverantwoordelijke of de verwerker de aan de verwerking inherente risico’s te beoordelen en maatregelen, zoals versleuteling, te treffen om die risico’s te beperken. Die maatregelen dienen een passend niveau van beveiliging, met inbegrip van vertrouwelijkheid, te waarborgen, rekening houdend met de stand van de techniek en de uitvoeringskosten afgezet tegen de risico’s en de aard van de te beschermen persoonsgegevens. Bij de beoordeling van de gegevensbeveiligingsrisico’s dient aandacht te worden besteed aan risico’s die zich voordoen bij persoonsgegevensverwerking, zoals de vernietiging, het verlies, de wijziging, de ongeoorloofde verstrekking van of de ongeoorloofde toegang tot de doorgezonden, opgeslagen of anderszins verwerkte gegevens, hetzij per ongeluk hetzij onrechtmatig, hetgeen met name tot lichamelijke, materiële of immateriële schade kan leiden.” link art.83
Algemeen gezegd zal een ondernemer voortdurende de ontwikkeling van van beveiligingstechnieken en de daaraan gerelateerde kosten moeten volgenn teneinde aan de verordening te blijven voldoen.

De verordening noemt het belang hiervan expliciet: door een datalek kan schade ontstaan, zowel materieel als imaterieel, aan de personen die via inernet hun gegevens hebben verstrekt. Ook voorbeelden van de aard van de schade worden expliciet genoemd: “verlies van controle over hun persoonsgegevens of de beperking van hun rechten, discriminatie, identiteitsdiefstal of -fraude, financiële verliezen, ongeoorloofde ongedaanmaking van pseudonimisering, reputatieschade, verlies van vertrouwelijkheid van door het beroepsgeheim beschermde persoonsgegevens, of enig ander aanzienlijk economisch of maatschappelijk nadeel voor de natuurlijke persoon in kwestie.”
De opsomming heeft een open eind; alle schade kan worden geclaimd die direct het gevolg van een datalek is. Het begrip „schade” wordt door het Hof van Justitie ruim uitgelegd.

De gevolgen voor de organisatie, die in de wet de gegevensverantwoordelijke wordt genoemd, is aanzienlijk: Hij kan aansprakelijk worden gesteld voor alle schade.
Een hoewel de schade in een individueel geval beperkt kan zijn, gaat het bij een datalek meestal om een database die gegevens van duizenden, mischien miljoenen individuen bevat. Maar ook het onterecht doorgeven van gevens van een enkel individuel aan een derde partij voorcvoor gen toestemmng is gegeven kan al leiden tot schade, mogelijk alleen al van wege de stress die de gedachte meebrengt dat vertrouwelijke aan een derde partij bekend zijn.

De schade dient volledig te worden vergoed, tenzij de verantwoordelijke bewijst niet verantwoordelijk te zijn voor de ontstane schade. Het bewijs, dat de verantwoordelijke van de gegevensverwerking, niet ook voor de schade aansprkelijk kan worden gehouden ligt en de feiten en omstandigheden die de verantwoordelijke aanvoert ten aanzijn van zijn verplichting:
“Persoonsgegevens moeten “door het nemen van passende technische of organisatorische maatregelen op een dusdanige manier worden verwerkt dat een passende beveiliging ervan gewaarborgd is, en dat zij onder meer beschermd zijn tegen ongeoorloofde of onrechtmatige
verwerking en tegen onopzettelijk verlies, vernietiging of beschadiging.

Wat passende maatregelen zij hangt dus af van de aard van de vertrouwelijke gegevens, de mate van de vertouwelijkheid, maar ook de stand der techniek link (artikel 32)

Voldoet hij aan deze verplichting, én bewijst hij dat hij “ op geen enkele wijze verantwoordelijk is voor het schadeveroorzakende feit” dan is hij niet aansprakelijk. De regel van de bewijsvoering is anders dan in het gewone civiele recht: de verantwoordelijke dient zelf het bewijs te leveren dat hij alles heeft gedaan om het datalek te voorkomen, en ook overigens dat hij niet verantwoordelijk is voor de gevolgen van het datalek.

Welke schade kan een persoon claimen?

Zowel materiele als immateriele schade komen voor vergoeding in aanmerking. Materiele schade kan lichamelijk of materiële schade zijn. Schade in verband met lichamelijk letsel zl niet vaak voorkomen. Denkbaar toch is dat het verlies of aanpassing van medische gegevens tot een foute of gemiste diagnose of foute medicatie kan leiden.

Bij materiele schade gaat het om verlies van geld of goederen. Dit komt vaker voor, indien een datalek bijvoorbeeld is is gebruikt om op rekening van derden bestellingen te plaatsen, of indien bankrekening zijn misbruikt. Een dergelijke schade is makkkelijker te bewijzen.

De Hoge Raad van 15 maart 2019 (ECLI:NL:HR:2019:376) heeft bepaald dat ook andere dan financiele schade in aanmerking komt. Bij immateriele schade gaat het om andere dan vermogensschade. Dus schade die men voelt, maar niet financieel van aard is. Denk aan gelekte foto`s van een site waarin een persoon wordt afgebeeld op een wijze die compromiterend is of die zijn reputatie kan schade. Denk ook aan de mogelijkheid dat dit zal geberen, zonder dat dit werkelijk is gebeurd.

Een en ander kan lijden tot geestelijk letsel (psychische schade), die inmbegnsel door de rechter op in een financiele vergoeding kn worden vertaald.
Het bewijs ligt hier iets moeilijker. De beschadigde patije dient wel te bewijzen dat psychische schade is geleden, en dat dit ook objectief kan worden vastgesteld.
Hoge Raad van 23 januari 1998 (ECLI:NL:HR:1998:ZC2551, rov. 3.4).

Overigens hoeft een benadeelde partij zich niet meteen “rijk te rekenen”. De manier waarop een dergelijke schade kan worden vastgesteld heef de Rechtbank Amsterdam behandeld in zijn uitspraak van 2 september 2019: http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBAMS:2019:6490
Het ging om een mededeling van UWV aan een nieuwe werkgever van een werknemer, waarin de ziekte van deze medewerker per abuis werd genoemd. De werknemer schoot daarop in de stress, omdat op dat moment de nieuwe werkgever diende te beslissen over de verlenging van de arbeidsovereenkomst. Men kan zich voorstellen dat een werkgever extra kritisch wordt bij zulke informatie, waarover hij voordien niet kon beschikking. Het is dus begrijpelijk dat de werknemer hiervan ook fysiek ziek werd (burn-out), die direct gerelateerd kon worden aan het bericht van het UWV
De rechtbank bepaalde weliswaar dat het begrip “schade”ruim dien te worden uitgelegd, maar dat de benadeelde in dit geval recht had op € 250,00 schadevergoeding.

Publicatie Familiekiekjes Foto´s Op Facebook Niet Altijd Toegestaan

De rechter te Arnhem besliste recent dat niettegenstaande de emotionele band tussen kleinkinderen en grootouders, de beslissing van de ouders die het gezag hebben, zwaarder weegt.

Recent heeft een kort geding rechter in een uitspraak regels gegeven over wat wel en niet is toegestaan met betrekking tot publicaties op Facebook in de familiesfeer. Daarbij is de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) en de Uitvoeringswet Algemene Verordening Gegevensbescherming (UAVG) bepalend. Meer daarover vindt u hier.

Het geschil speelde zich af in een familie tussen de grootouders, de ouders en de kinderen, de kleinkinderen van de grootouders.
tussen de grootouders en de ouders was een geschil gerezen. , in verband met publicatie van foto’s op Facebook.
De grootouders en de ouders hadden al een jaar geen contact meer en hadden al meerdere jaren ruzie. Er zijn drie kinderen van 14, 6 en 5 jaren oud, de vader en de moeder waren gescheiden. De ouders hebben nog wel ouderlijk gezag over het oudste kind.

Het oudste kind heeft 7 jaar bij zijn grootouders gewoond, en is daarna weer verhuisd naar zijn vader. De grootmoeder had, nadat het oudste kind naar de vader was verhuist, foto’s van alle kinderen op haar Facebookpagina gezet. De beide ouders van de kinderen hebben daar tegen geageerd, omdat zij deze publiciteit voor de kinderen niet gewenst achten. Zij gaven dit te kennen aan de grootmoeder, maar deze gaf daaraan geen gehoor in verband met de ruzie.
De ouders hebben zich vervolgens tot de kort geding rechter gewend met de vordering tot verwijdering van alle foto’s, inclusief de laatste foto die de grootmoeder nog niet had weggehaald na een laatste sommatie.
De grootmoeder betoogde dat zij een emotionele band met de kleinkinderen heeft, mede in verband met het langer verblijf van het oudste kleinkind in haar woning.

De rechter te Arnhem besliste recent dat niettegenstaande de emotionele band tussen kleinkinderen en grootouders, de beslissing van de ouders die het gezag hebben, zwaarder weegt.
Ouders die ouderlijk gezag hebben bepalen zelf of foto’s van hun kinderen kunnen worden gedeeld via social media. De emotionele band tussen grootouders en kleinkinderen kunnen daarop geen inbreuk maken. Van belang is hierbij dat niet werd vastgesteld of de foto´s voor iedereen zichtbaar waren. Mogelijk zou de uitspraak anders zijn indien dat niet het geval was.

De UAVG schrijft voor dat voor kinderen onder de 16 jaar het plaatsen van foto’s toestemming nodig is van een van de wettelijke vertegenwoordigers. Oo werd de grootmoeder bevolen om een foto van haar dochter met de kleinkinderen van Pinterest af te halen

De beslissing is niet gebaseerd op enig auteursrecht, zoals het portretrecht, maar eenvoudig op basis van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) en de Uitvoeringswet.

Aangesproken wegens een inbreuk op auteursrecht: welke boete is redelijk?

Afhankelijk van het formaat, naamsvermelding, verspreiding en duur van de inbreuk kan een fotograaf honderden tot duizenden euro vergoeding vorderen voor een inbreuk. Maar wat is redelijk?

Om te beginnen met de boete: strikt genomen is er geen sprake van een boete, want die kan alleen in het strafrecht of bestuursrecht worden opgelegd, of indien u in een overeenkomst sloot waarin dat is bepaald. Wel voelt het alsof een boete word opgelegd. U wordt immers geconfronteerd met een vordering die u niet zag aankomen. Maar het gaat wel om een vergoeding voor de schade die de maker stelt te hebben geleden.

Het is verleidelijk,en ook kinderlijk eenvoudig, om uw website op te leuken met foto´s die u vindt op het internet. Maar in veel gevallen betreft het een foto waarop auteursrechten rust. Of eenvoudiger gezegd, u moet toestemming hebben van de maker van de foto om die te gebruiken. Het maakt daarbij niet uit of u de foto op uw persoonlijke website plaatst die u als hobby hebt ingericht voor uw zangvereniging, of dat u een commerciële website hebt waarop u spullen ter verkoop aanbiedt.

Een maker, bijvoorbeeld de fotograaf zelf, kan u nu om een schadevergoeding vragen voor dat gebruik. In de meeste gevallen wordt u dan benaderd door een brancheorganisatie of een advocatenkantoor die voor meerdere rechthebbenden het internet doorzoekt naar inbreukmakende publicaties, en daarvoor systematisch vergoedingen voor vraagt.

In bijna alle gevallen wordt u geconfronteerd met een schikkingsvoorstel. Dit schikkingsbedrag is zonder uitzondering zo hoog dat u zich terecht zult afvragen of dat bedrag wel redelijk is. Met andere woorden, hoe komt een dergelijk bedrag tot stand? Volgens de wet wordt een schadevergoeding bepaald aan de hand van diverse factoren zodanig dat de fotograaf in dezelfde positie is indien er wel om toestemming was gevraagd. Een eerste factor die dus een rol speelt is de voorwaarde voor het verlenen van die toestemming: in de meeste gevallen vraagt een fotograaf om een vaste vergoeding. De toestemming is dan een licentie, een gebruiksrecht.

Van te voren is niet duidelijk welke licentievergoeding geldt, maar men kan een vergelijking maken met vergoedingen die met in het algemeen pleegt te vragen voor het gebruik van de foto. Volgens vaste rechtspraak kan daar nog iets worden bijgeteld voor eventuele reputatieschade en voor de kosten van de opsporing en vaststelling van de inbreuk.

De eerste reactie is die van verzet, en niet betalen, maar dat helpt vaak niet, omdat juristen die dergelijke inbreuken behandelen vaak dreigen om de zaak voor te leggen aan de rechter. De kosten kunnen dan behoorlijk oplopen.

De eerste actie die u kunt nemen is het vaststellen of werkelijk inbreuk is gemaakt. Is er werkelijk sprake van een foto waarop auteursrecht rust?

Om dat vast te stellen kunt u zelf onderzoek doen. Indien het gaat om een rechtenvrije foto, om een foto die onder voorwaarde vrij ter beschikking is gesteld door de maker (creative commons) of een foto zonder enige creativiteit, zoals een packshot, dan kan de vordering onterecht zijn. Zekerheid is er dan echter nog niet. Er bestaat immers geen beeldbank waarmee men met zekerheid kan vaststellen of op een foto auteursrechten rust.

In de meeste gevallen valt er nog wel te onderhandelen met de fotograaf of de jurist die u aanspreekt. Er is sprake van een businessmodel dat de hoogste opbrengst genereert indien een vergoeding wordt verkregen zonder het voeren van een dure procedure. Dit brengt mee dat men in de meeste gevallen bereid is water bij de wijn te doen. Niets betalen is echter vaak geen optie. De kans is immers groot dat u de procedure verliest, en dat u daarmee ook het risico loopt op een hoge proceskostenveroordeling, die soms een veelvoud kan zijn van het schikkingsvoorstel. Het maakt daarbij weinig uit welk oogmerk u hebt gehad met het plaatsen van de foto, commercieel of als hobby.

De wet bepaalt bovendien dat voor procedure die gaan om een bescherming van intellectuele eigendomsrechten, zoals het auteursrecht, een volledige proceskostenvergoeding kan worden gevorderd. Die kan enkele duizenden euro`s bedragen, hoewel in een enkel geval rechters slechts enkele honderden euro toekennen. De rechter is dat in beginsel vrij in. De meeste rechtbanken hanteren voor de proceskosten een staffel, de zogenaamde indicatietarieven.

Hoe hoog uiteindelijk het bedrag is dat een redelijk vergoeding voor de maker inhoud valt van te voren moeilijk in te schatten. Voor bijzondere foto`s met een actuele nieuwswaarde of die van een unieke creativiteit getuigen kan een fotograaf vele duizenden euro´s vragen. Voor de meeste  foto’s worden doorgaans – afhankelijk van het formaat, of er naamsvermelding was, de mate waarin de foto via internet al is verspreid, en hoe lang de foto reeds is gebruikt – een vergoeding van enkele tientjes tot een paar honderd euro gerekend. Daarnaast rekent men (net als de rechter vaak toewijst) met een opslag van circa 25% procenten wegens aantasting van exclusiviteit, en de redelijke opsporingskosten. Het aldus berekende bedrag kan na onderhandeling nog omlaag; door akkoord te gaan met een lagere vergoeding vermijdt de maker dat er geprocedeerd moet worden. Hoewel hij een forse proceskostenveroordeling kan bedingen, loopt hij dan toch het risico dat de rechter zijn vordering voor een veel lager bedrag toewijst. Zijn kosten voor de rechtsbijstand  blijven echter gelijkt, en dus is zijn opbrengst navenant lager. Dat risico sluit hij uit door een regeling te treffen.

Sommige voorstellen rekenen echter met een opslag van 100% of meer wegens aantasting van exclusiviteit, een extra bedrag wegens reputatieschade en schade voor opsporing en juridische bijstand. In zo´n geval is het nuttig om te onderhandelen. Voor meer informatie kunt u bellen met 0900-0600, met 0900-advocaten of een vraag stellen via de website.

Uw foto zonder toestemming gebruikt in publicatie: Inbreuk op auteursrecht

Een beroepsfotograaf heeft als eerste het recht zijn creaties te exploiteren, door betaling te vragen voor toestemming tot publicatie. Wat te doen bij een publicatie waarvoor toestemming ontbreekt, en dus schade veroorzaakt?

Een fotograaf is de maker en eigenaar van zijn foto, en heeft het recht die te exploiteren. Een foto op internet is echter eenvoudig te kopiëren door iedereen en te gebruiken op een eigen website. De schade voor de maker behoeft geen uitleg.

De maker van de foto lijkt machteloos tegen dergelijke inbreuk, maar niets is minder waar. De auteurswet geeft de maker de mogelijkheid om daar tegen op te treden. Inmiddels komt dit zo vaak voor dat tal van professionals, meestal juristen zich hebben toegelegd op deze soort van schade.

Vaststelling van het gebruik

Allereerst dient de het gebruik te worden vastgesteld. Dit kan door het maken van een opname of een afdruk van de pagina met de foto. Belangrijk is dat daarop de datum en website te zien zijn. Een andere mogelijkheid is natuurlijk een afdruk van de way-back machine op het internet-archive.

Vaststelling van het ontbreken van de toestemming

Vervolgens dient te worden vastgesteld of de gebruiker niet via een derde wel toestemming kreeg voor het gebruik. Als de werkgever van de maker die toestemming gaf, of indien licenties zijn vertrekt via een package deal, is er toestemming verleend. Het kan ook zijn dat de publicatie is `gelinked´, dat wil zeggen Dat deze slechts via een link van andere website zichtbaar is. Aldus wordt vastgesteld of er gebruik is en of de toestemming ontbreekt.

Vaststelling van de schade

Indien het gebruik en de inbreuk vaststaan kan de schade worden begroot. Die schade bestaat in de meeste gevallen uit de inkomsten die men kan bedingen voor publicatie van de foto. Schade kan echter ook bestaan in gemis aan publiciteit die publicatie zonder naamsvermelding meebrengt. Ook kan schade bestaan in gemis aan extra exploitatiemogelijkheden. Indien een foto al wijdt verspreid wordt is men minder bereid een goede prijs te betalen. Ook kan reputatieschade ontstaan door manipulatie of door gebruik in publicaties waarmee men niet geassocieerd wil worden. De schade kan op die wijze oplopen tot een veelvoud van de normaal verwachte vergoeding voor de publicatie van een foto. Naast de schade die men vordert vraagt men ook het staken van de publicatie. De foto dient verwijderd te worden. Gaat het om drukwerk, dan kan men vorderen dat de gehele oplage waarin de publicatie voorkomt wordt vernietigd.

Schikken of procederen?

Het is niet in alle gevallen verstandig om direct de inbreukmaker voor de rechter te slepen. Een schikking is goedkoper en sneller, en heeft geen procesrisico. Op het internet zijn diverse voorbeelden te vinden van een brief waarin men een schikkingsvoorstel kan doen. Basisprincipe bij een schikking is dat slechts een redelijk deel van de totale schade wordt gevraagd. Partijen kunnen goedkoop hun geschil onderling oplossen, en vermijden de hoge proceskosten. Dit weegt op tegen de lagere opbrengst.

Kosten van een procedure

Komt er geen schikking tot stand, dan kunt u de vordering voorleggen aan de rechter. Kan men geen beroep doen op een rechtsbijstandverzekering dan dient rekening te worden gehouden met juridische kosten. Bent u aangesloten bij een brancheorganisatie dan is het verstandig de zaak aan hen voor te leggen.

Vergoeding voor proceskosten

De kosten van een procedure zijn in het algemeen hoog, en wegen soms niet op tegen de schade die men leed. Dit komt omdat de wet in Nederland in procesrecht slechts een gemaximeerde proceskostenveroordeling kent. In het auteursrecht, en in alle zaken betreffende intellectuele eigendom, geeft de wet echter een uitzondering. In beginsel kunnen all juridische kosten worden teruggevorderd van de inbreukmaker. Ook hier heeft de rechtspraak weer een systeem ontwikkeld waarbij die kosten worden gematigd aan de hand van de complexiteit van de procedure. Men dient er dus rekening mee te houden dat ook hier niet alle proceskosten kunnen worden teruggewonnen.

Incassorisico en schadeverhaal

Een belangrijke factor waarmee men nog rekening dient te houden, maar die vaak over het hoofd wordt gezien, is het incassorisico: een toewijzing van de schadevordering, en een forse proceskostenveroordeling daar boven, is natuurlijk mooi, maar als de inbreukmaker failliet gaat of met de noorderzon verdwijnt schiet men weinig op. Dan blijft men wel zitten met de advocaatkosten, en heeft men nog steeds geen vergoeding van de schade!

De advocaat zal in voorkomend geval eerst onderzoeken of verhaal ook daadwerkelijk mogelijk is. Zo nodig zal hij tijdig, voorafgaande aan een procedure, zekerheid moeten krijgen voor verhaal door een conservatoir beslag.

Voor meer informatie omtrent uw auteursrechten, een geconstateerde inbreuk, schadeberekening en verhaal, kunt u bellen met 0900-0600, met 0900-advocaten of een email zenden aan advocaten.nl.