Tag: vader

Is een niet-erkend kind erfgenaam?

Een vader die een kind kreeg, maar deze door omstandigheden niet heeft erkend, blijft de natuurlijk vader van het kind. De wet bepaald nu eenmaal wie een kind is, ongeacht erkenning.

De wet bepaald echter ook in Artikel 199 Burgerlijk Wetboek Boek 1 dat, voorzover het niet in een huwelijk of geregistreerd partnerschap is geboren, de vader van kind alleen diegene is die het ook heeft erkend.

Een kind dat wel is erkend heeft een andere positie dan een niet erkend kind. Onder andere erft dat kind van de vader. Indien de vader overlijdt, en er geen testament is, is het wettelijk erfrecht van toepassing. Dit houdt dit in dat de gehuwde partner de wettige kinderen erfgenamen zijn.

Een vader en een niet- erkend kind kunnen van elkaars bestaan niet afweten. Weten zij wel van elkaars bestaan dan is het nuttig om hun rechtspositie te kennen bij overlijden van de vader. Een biologische kind, buiten een huwelijk of geregistreerd partnerschap geboren, en niet erkend door de vader, zou dan ook mede-erfgenaam kunnen zijn. Het kind erft voort een gelijk deel, als ware het een wel erkend kind.

Voorwaarde daarvoor is de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap, hetgeen tegenwoordig bewijs middels een DNA test vraagt. Als de vader het kind kent, maar door omstandigheden toch niet wenst dat dit natuurlijk kind ook mede-erfgenaam wordt dan kan de vader een testament maken. Het kind kan weliswaar niet geheel worden onterfd en het kind heeft, na vaststelling, altijd recht op tenminste de legitieme portie. Dit is het deel dat volgens de wet aan onterfde kinderen toekomt. De legitieme portie bedraagt de helft van de waarde van het deel van de erfenis waar een kind volgens het wettelijk erfrecht recht op zou hebben, vermeerderd met de waarde van bepaalde door de erflater gedane giften.

De wet bepaalt echter ook dat de legitieme portie binnen vijf jaar na overlijden van de vader moet worden opgeëist. Het maakt daarbij niet uit of het kind wel of niet op de hoogte was van persoon van de vader of zijn overlijden. De termijn gaat dus altijd lopen en eindigd na 5 jaren. bna het overlijden. Een kind dat de vader dus niet kent, of geen kennis draagt van zijn overlijden, loopt de boot dus mis.

Naast redenen van persoonlijke aard is het dus ook om die reden nuttig om onderzoek naar het vaderschap te doen, en tijdig de gerechtelijke vaststelling te vragen en een beroep te doen op een kindsdeel of de legitieme portie.

Voor meer informatie kunt u een vraag stellen of bellen met 0900-0600.

▲

Minderjarige moeders en vaders

Minderjarige partners die een kind verwachten, komen voor tal van problemen te staan waar zij vaak niet op voorbereid zijn.
Het is voor de status van het kind belangrijk vooraf te weten welke mogelijkheden er zijn.  Een kind uit de moeder geboren is automatisch de moeder van het kind. Voor de vader geldt dat niet automatisch.

Erkenning van het kind

Voor de vader geldt dat hij juridisch de vader van een kind is als hij het ook heeft erkend. De erkenning kan al voor de geboorte gebeuren, maar meestal gebeurd dat na de geboorte door aangifte bij de burgerlijke stand van de gemeente waar et kind is geboren. Verschijnt alleen de vader voor de aangifte, dan zal hij een toestemmingsverklaring van de moeder moeten tonen om het kind te kunnen erkennen.

Alleen wanneer de partners zijn gehuwd is de vader automatisch ook de wettelijke vader van het kind. Is er geen huwelijk, dan kan hij het kind erkennen of adopteren. Ook wanneer het vaderschap gerechtelijk is vastgesteld op vordering van de moeder is hij de wettelijk vader.

Geeft de moeder geen toestemming voor de erkenning dor de vader, dan kan de vader, die meerderjarig is, een verzoek aan de rechtbank doen tot vervangende toestemming tot erkenning. Na die toestemming heeft het kind een wettelijke vader.

Indien de vader het kind niet wil erkennen , maar de moeder dat toch wenst, kan de moeder de rechtbank verzoeken tot gerechtelijke vaststelling van het vaderschap.
Voor meer informatie over deze procedure kunt u contact opnemen met Advocaten.nl.

Ouderlijk gezag

Ouderlijk gezag staat deels los van de vraag of iemand de wettelijke vader of moeder is.
Indien de moeder minderjarig is kan zij niet het ouderlijk gezag over een kind hebben. Minderjarigen zijn voor de Nederlandse wet namelijk onbevoegd tot het gezag.

Meerderjarig verklaren

Voor een moeder die tenminste 16 jaar is kan de rechter op verzoek van de moeder verklaren dat zij meerderjarig is. In dat geval wordt zij volledig bevoegd, dus als een meerderjarige beschouwd, en voert zij vanaf dat moment het gezag over het kind. Het verzoek kan de moeder al doen ruim voordat zij 16 is.
Voor meer informatie over deze procedure kunt u contact opnemen met advocaten.nl

Voogd

Als zowel de vader als de moeder minderjarig zijn op de dag van de geboorte van het kind, zal er een voogd aangesteld moeten worden. Zodra een of beiden meerderjarig worden zal alsnog het gezag door hen kunnen worden verkregen, maar dan zal eerst de voogdij moeten wordne beeindigd. Dit kan op verzoek van een of van de ouders. Voor meer informatie over deze procedure kunt u contact opnemen met advocaten.nl.
Was er nog geen voogd benoemd, dan verkrijgen de dan meerderjarig geworden ouders alsnog automatisch het gezag.

Het ouderlijk gezag door de vader

Indien de ouders meerderjarig zijn, maar niet gehuwd, dan krijgt alleen de moeder automatisch het gezag over het kind.

Zelfs indien de vader het kind heeft erkend, heeft hij nog geen gezag. Gezag kan hij wel krijgen indien de moeder daarin toestemt. In dat geval kunnen de ouders eenvoudig een inschrijving vragen in het gezagsregister van de rechtbank doen. In dit register wordt vastgelegd wie het gezag voert over het kind, indien er geen automatisch gezag geldt.

Indien de moeder niet toestemt in het gezamenlijk gezag, maar de vader dat toch wenst, kan hij een verzoek doen aan de rechtbank tot vaststelling van het gezamenlijk gezag. Voorwaarde om een dergelijk verzoek te kunnen indienen is dat hij het kind heeft erkend. Voor meer informatie over deze procedure kunt u contact opnemen met advocaten.nl

Voor al dergelijke verzoeken hebben de ouders een advocaat nodig. Voor alle beslissingen geldt dat de kinderrechter advies inwint bij de Raad voor de Kinderbescherming. De Raad doet onderzoek naar de situatie van het kind en beide ouders.

Wanneer vader het gezag over jouw kind uitoefent, dan wordt het verzoek door de rechtbank alleen toegewezen, wanneer de rechter het in het belang van het kind wenselijk vindt dat je het ouderlijk gezag over jouw kind krijgt.

De rechter beoordeelt in alle gevallen zoveel mogelijk in het belang van het kind. Verzoeken kunnen alleen worden afgewezen indien er gegronde vrees bestaat dat bij inwilliging van het verzoek de belangen van het kind zouden worden verwaarloosd.

Kosten van levensonderhoud

Voor levensonderhoud gelden weer andere regels. Indien de moeder de kosten niet alleen of wil kan dragen kan zij altijd een verzoek indienen bij de rechtbank tot vaststelling van een onderhoudsbijdrage jegens de vader. Het maakt daarbij niet uit of het de biologische vader, de erkende vader of de met gezag belaste vader is.

Alleen indien de vader meent dat hij niet de biologische vader is, dus niet de verwekker van het kind, kan hij om een DNA test verzoeken om dat vast te stellen. Hij zal dan in de procedure tot vaststelling van alimentatie dit verweer kunnen voeren.

Heeft de vader, terwijl hij wist niet de biologische ader te zijn, het kind toch erkend ( dat komt regelmatig voor) dan bestaat die mogelijkheid niet. De vader kan dus geen onderhoudsplicht ontlopen indien hij de erkenning heeft gedaan, maar daarvan later spijt krijgt.

Wanneer ben je de vader van een kind?

Een man kan ook juridisch vader van een kind worden door een gerechtelijke vaststelling, dit kan in tegenstelling tot de erkenning echter niet op initiatief van de man.

Of iemand de biologische vader van een kind is, kan door middel van een DNA-test worden vastgesteld. Een biologische vader is echter lang niet altijd de juridische vader van het kind. Het zijn van juridisch vader heeft veel ingrijpende consequenties. Het al dan niet juridisch vader zijn kan onder meer gevolgen hebben voor de achternaam van het kind, het omgangsrecht, het erfrecht en de nationaliteit van het kind. In totaal biedt de wet vier mogelijkheden waarop je juridisch vader kunt worden van een kind. Dit kan door middel van huwelijk, erkenning, gerechtelijke vaststelling en adoptie. Als een kind gedurende het huwelijk tussen en man en een vrouw wordt geboren, dan is de echtgenoot automatisch de juridische vader van het kind. Het kind dat uit een huwelijk geboren wordt, verkrijgt de Nederlandse nationaliteit indien de vader of moeder Nederlander is. Een kind dat buiten een huwelijk wordt geboren heeft bij de geboorte in beginsel alleen een juridische moeder.

De vader van het kind kan het kind erkennen, waardoor hij de juridische vader van het kind wordt; de juridische gevolgen gelden vanaf het moment van de erkenning. Ook kan de man reeds tijdens de zwangerschap de ongeboren vrucht erkennen; in dat geval geldt de erkenning vanaf het moment dat het kind geboren wordt, dit omdat een kind voor de wet pas bestaat als het levend geboren wordt. Erkenning vindt plaats door een akte van erkenning op te laten maken door de ambtenaar van de burgerlijke stand. Een kind van een niet Nederlandse moeder krijgt door erkenning door een Nederlandse vader gedurende de zwangerschap en indien het kind jonger is dan 7 jaar ten tijde van de erkenning, de Nederlandse nationaliteit Is het kind ouder dan 7 jaar, dan dient de erkenner ook aan te tonen dat hij de biologische vader is van het kind, voordat het de Nederlandse nationaliteit krijgt.

Een man kan ook juridisch vader van een kind worden door een gerechtelijke vaststelling, dit kan in tegenstelling tot de erkenning echter niet op initiatief van de man. Enkel het kind zelf of de moeder – indien het kind jonger is dan 16 jaar – kan dit verzoek bij de rechtbank indienen. Voor de moeder geldt echter wel een vervaltermijn van 5 jaar na de geboorte of 5 jaar na het bekend worden van de identiteit en of de verblijfplaats van de vermoedelijke verwekker. Een gerechtelijke vaststelling van het vaderschap werkt terug tot aan de geboorte! Dit kan derhalve grote gevolgen hebben op gebied van alimentatie en nalatenschappen. Ook krijgt het kind hierdoor de nationaliteit van de vader.

Tot slot kan het juridisch vaderschap verkregen worden door adoptie. Adoptie geschiedt door een uitspraak van de rechtbank en kan door één persoon of door twee personen, die met elkaar zouden mogen trouwen en reeds drie jaar hebben samengeleefd, verzocht worden. Ook kan de echtgenoot of geregistreerde partner of andere levensgezel van de ouder een kind van die ouder adopteren: dit wordt partneradoptie genoemd. Ook hier geldt de eis dat de verzoeker drie jaar met de ouder van het kind moet hebben samengeleefd. Voorts geldt er nog een aantal aanvullende voorwaarden, die door de rechter worden getoetst, voordat het verzoek tot adoptie zal worden toegewezen.

Bron: Actuele artikelen

Hoe kan men ouderlijk gezag wijzigen

De ouder met ouderlijk gezag is verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding van de minderjarige en kan als wettelijk vertegenwoordiger officiële handelingen verrichten namens de minderjarige. De wet gaat uit van de gewone situatie waarin beide ouders met het ouderlijk gezag hebben.

In uitzonderlijke gevallen kan een ouder op zijn of haar verzoek na een beslissing van de rechtbank alleen belast worden met het gezag. Indien door een strijd tussen de ouders bijvoorbeeld het kind verloren dreigt te raken tussen de ouders, zodat het welzijn van het kind in gevaar komt, kan de rechtbank een dergelijke beslissing nemen, waarbij het belang van het kind voorop staat. Lees meer …       ▲

 

 

86-jarige vader trouwt in gemeenschap, vermogen daalt met miljoenen, zonen willen curatelestelling

Twee zonen vragen bij de kantonrechter onder curatelestelling van hun vermogende vader. De gemachtigde van betrokkene heeft in zijn verweerschrift aangegeven dat curatele een te zware maatregel is, en dat volstaan kan worden met bewind. De wettelijke gronden voor onder curatele stelling zijn een geestelijke stoornis en/of verkwisting.

Over die verkwisting gesproken. Door verzoekers is een summier vermogensoverzicht in het geding gebracht, dat niet inhoudelijk wordt betwist. Hieruit blijkt dat het vermogen van betrokkene exclusief vruchtgebruik 5.874.124 Euro bedroeg eind 2002, en dat dit 2.465.838 Euro bedroeg eind 2009.

. . . lees verder op Internet